Boer zoekt vrouw (deel 3)
Moderator: Moderators
Re: Boer zoekt vrouw (deel 3)
[
Die Richard is een echte akkerbouwer; 150 trekkers en andere meuk maar wat hij nou te doen heeft
Moet denken aan vroeger aan paar ooms die ook akkerden, zetmeel; Die vonden altijd dat als je het 2x een maand druk had de rest vh jaar ook wel wat rustig mocht hebben.
[/quote]
Klein beetje jalouzie..? Zo leven de meeste ( akkerbouwers) hier! Simpele gewassen op grote oppervlakten.. Dan kom je er ook best met 2 mnd werken. Lui 'lachen' de gemiddelde veehouder allemaal uit
[/quote]
Gemiddelde koeienboer in nederland die quotum of fosfaatrechten gecasht heeft en beetje akkert lacht hetzelfde, vind het geweldig dat mestkosten voor de ex collega torenhoog worden zodat hij nog wat extra kan plukken. Maar is zijn goed recht. Niemand zegt dat je koeien moet melken.
Die Richard is een echte akkerbouwer; 150 trekkers en andere meuk maar wat hij nou te doen heeft
Moet denken aan vroeger aan paar ooms die ook akkerden, zetmeel; Die vonden altijd dat als je het 2x een maand druk had de rest vh jaar ook wel wat rustig mocht hebben.
[/quote]
Klein beetje jalouzie..? Zo leven de meeste ( akkerbouwers) hier! Simpele gewassen op grote oppervlakten.. Dan kom je er ook best met 2 mnd werken. Lui 'lachen' de gemiddelde veehouder allemaal uit
[/quote]
Gemiddelde koeienboer in nederland die quotum of fosfaatrechten gecasht heeft en beetje akkert lacht hetzelfde, vind het geweldig dat mestkosten voor de ex collega torenhoog worden zodat hij nog wat extra kan plukken. Maar is zijn goed recht. Niemand zegt dat je koeien moet melken.
die belgen zijn zo dom nog niet...
Re: Boer zoekt vrouw (deel 3)
Nee hoor, niet jaloers. In Nl was het ook geen houdbare zaak, kleinschalig akkeren.
Laatste opmerking is een goeie . Zei Kees Veerman 20 Jr geleden ook eens tegen een zaal vol boeren in Marum
Laatste opmerking is een goeie . Zei Kees Veerman 20 Jr geleden ook eens tegen een zaal vol boeren in Marum
van Dam af
Re: Boer zoekt vrouw (deel 3)
Zei ik ook altijd, zoek geen arbeidster. Maar het kan absoluut geen kwaad om wel voor een partner te gaan die wel affiniteit met de landbouw heeft. Boer zijn is toch wel heel wat anders dan kantoorpik
Wâldgaren Molkfeebedriuw
Re: Boer zoekt vrouw (deel 3)
Klein beetje jalouzie..? Zo leven de meeste ( akkerbouwers) hier! Simpele gewassen op grote oppervlakten.. Dan kom je er ook best met 2 mnd werken. Lui 'lachen' de gemiddelde veehouder allemaal uitjvt schreef: ↑di okt 31, 2023 22:38 [
Die Richard is een echte akkerbouwer; 150 trekkers en andere meuk maar wat hij nou te doen heeft
Moet denken aan vroeger aan paar ooms die ook akkerden, zetmeel; Die vonden altijd dat als je het 2x een maand druk had de rest vh jaar ook wel wat rustig mocht hebben.
[/quote]
Gemiddelde koeienboer in nederland die quotum of fosfaatrechten gecasht heeft en beetje akkert lacht hetzelfde, vind het geweldig dat mestkosten voor de ex collega torenhoog worden zodat hij nog wat extra kan plukken. Maar is zijn goed recht. Niemand zegt dat je koeien moet melken.
[/quote]
Van familie in Saskatchewan hoorden we ook al dat de Canadese akkerbouwers daar in de winter naar VS gaan vanwege de winters en tegen de tijd dat er weer wat moet gebeuren komen ze terug. Bij mijn nicht hadden ze al eens bijna 50 graden vorst, dat is wel heel fris. Verder zit daar nog een neef van mij met zijn gezin, beiden zitten daar op een akkerbouwbedrijf.
Re: Boer zoekt vrouw (deel 3)
Oei een paar weekjes vergeten. Maar hieronder de belevenissen van de boertjes en boerinnetjes
Boer Zoekt Vrouw 2023; De Citytrip!
Over bedonderde boeren(zonen) en Deutsche bedisseling
"Ik wil het liefst dat ze allebei vertrekken en ik weer gewoon aan het werk kan om de ongemakkelijkste week van mijn leven te kunnen vergeten".
Waar ik vorige week al voor vreesde is inderdaad waarheid geworden: Bernice stuurt allebei de jongens naar huis. Ype Jacob had nog wel een weekje langer willen rondhangen bij de 'Viking Virgin' maar dat zou zinloos zijn. En Johan voelde tevergeefs een kriebeltje want Bernice voelde niet terug.
We kunnen wel stellen dat het BZV avontuur voor Bernice is uitgelopen op een traumatisch drama. Als jong deerntje door haar ouders meegesleept naar het uitgestorven Zweedse platteland, werd Bernice één met de paarden en koeien maar verder volledig mensenschuw. Sociaal zijn werd voor haar een gruwel. Zij maakt korte metten met een grote baal stro en zelfs de grootste XXXL kruiwagens hanteert Bernice met het grootste gemak. Maar jongens...
Haar ouders hadden al hun kaarten op BZV gezet. Waar anderen er speciaal nieuwe bedden voor kochten, lieten de ouders van Bernice zelfs een nieuw huis bouwen voor haar, ver genoeg van hun eigen huis en royaal op kreunafstand.
Het bleek een zinloze investering. Onze maagdelijke Zweedse had geen leven met de jongens in haar even maagdelijke woning.
Nadat de twee jongens weg waren kroop Bernice zielsgelukkig op de gazonmaaier, een apparaat dat zij veel liever bereed dan dat van een man.
Gelukkig hebben we Claudia nog. Want in Frankrijk verloopt alles volgens het draaiboek. Relaxed en innemend drie mannen ontvangen: check! Hen een aangenaam verblijf bezorgen en met veel gevoel er eentje wegsturen: check! Wat ruiken aan het overgebleven tweetal, hen beiden dicht bij je houden om er vervolgens eentje met zalvende woorden heen te zenden: check!
Moeilijker is het niet!
Door Paul te kiezen maakt Claudia een lange neus naar de NVWA. Zij vond René best wel een toffe gozer, maar dat gegluur in de mestboekhouding en het langs de neus weg bekritiseren van haar magere koeien was Claudia een beetje zat.
Paul was flabbergasted. Hij was alvast heel ver weg in een weiland gaan zitten met het idee 'als ze me niet vindt mag ik misschien wel blijven'. Een zinloze actie Paultje, want Claudia kwam met een stoel aangesleept en ging gewoon naast je zitten, om je te verblijden met het goede nieuws.
Dat werd dus een city-trip voor hun beidjes. Lekker met de eend op de bonnefooi rond toeren met de gedachte van 'boem is ho' en 'plons is water'. Heel veel ingewikkelder hoeft het allemaal niet te zijn, het goede Franse leven.
Richard had vorige week zijn keuze al gemaakt. Samen met Robin mocht hij een weekend weg. Een rustig weekendje werd het allerminst want bedrijfsleider Miro belde Richard om het hondsgezeik om hem te voorzien van goedbedoelde adviezen. Miro had zelfs condooms in Richard's broekzak gestopt, samen met een soa-sneltest. Maar Richard besloot een heer te blijven. Hij is donders wijs met Robin. En Robin heeft ook geen hekel aan hem. Dat is een prima basis voor een relatie, toch?
Robin meldt dat zij hypothetische plannetjes gaat maken. Richard heeft geen flauw benul wat zij daar mee bedoelt maar hij vindt het donders mooi klinken. Hardop fantaseren ze samen over de toekomst. Robin wil na het weekend eerst terug naar Nederland, maar ze belooft spoedig terug te komen. Richard besluit geen enkel risico te lopen en zegt dat hij haar volgende week wel komt ophalen. Hm, ik hoop voor Richard dat Robin voor hem open doet en niet stiekem achter het bankstel 'leeg huisje' ligt te spelen.
Maar goed, tijdens de city-trip hebben ze donders schik gehad, aldus een glunderende Richard. En dat pakken ze hem niet meer af.
Boer Piet is al wat verder op het pad der liefde. Samen met Anke ligt ie 'zufrieden' in bed. Piet geniet er van om met de rug naar Anke te liggen. Piet is en blijft een bescheiden mens. Samen maken zij wat nummertjes en....of nee, samen lópen zij wat nummertjes, een onderdeel van een sightseeying wandeling.
Gaanderweg het weekend komt heel langzaam Anke's ware aard naar boven. Beetje bij beetje probeert zij Piet naar d'r hand te kneden. Anke zal dit wereldvreemd varkentje wel eens wassen. En waag het eens op een terras te zeggen dat deze taart lekkerder is dan die zij maakt! Jawohl frau überstormbahnführer!!! Een klein zwart snorretje zou haar niet misstaan. Piet is een denker, maar Anke denkt voor hem.
En hiermee komen we onvermijdelijk bij de laatste boer aan. Wat had Nederland het te doen met dit sympathieke boertje.
Waar bij de andere koppels volmondig werd gekozen voor een gezamelijke sponde, wilde Jasmijn een eigen kamer. Niet zomaar een eigen kamer, nee die kamer moest een paar verdiepingen hoger liggen en liefst helemaal aan de andere kant van het hotel. Nou, een lekker begin zeg.
Haico voelt er zich ongemakkelijk door. Als belegen maagd is dit alles nieuw voor hem. En afgewezen worden al voor dat er iets kan groeien is niet tof.
De volgende ochtend sjouwt Haico het ontbijt helemaal naar de kamer van Jasmijn. "Brunch betekent in het Deens Brunch" vertelt hij goedbedoelend aan Jasmijn. Nou, laat er dat 'mijn' maar af, dan hou je de 'Jas' over. En die is hard nodig want buiten regent het dat het giet. Het tekent de sfeer tussen Haico en Jasmijn; druilerig en kil.
Lekker jezelf uitleven in een klimparadijs zorgt niet voor enige ontdooiing bij Jasmijn en wanneer ze wat later in een attractiepark rondzwieren in een karretje roept dat beelden op van jaren geleden, toen boerin Henrike diep ongelukkig met haar veearts rondjes draaide in Disneyland.
Jasmijn vindt de setting niet fijn, zo vertrouwt ze de cameraman toe. Ze heeft het idee dat iedereen om haar heen denkt dat pa uit is met zijn dochter. Ja hallo! Jij besloot zelf om te schrijven op een veel oudere boer. En al die keren dat Haico je vroeg of je ondanks het leeftijdverschil er toch achter stond, zei je met je perkamenten emotieloos gezicht ja tegen hem. Maar Jasmijn voelt geen zielsconnectie met Haico.
Heel even doemt het beeld van Ellen bij hem op. Ellen, die smoorverliefd op hem was en ongetwijfeld samen met hem het bed zou hebben gedeeld. Hij kan zich wel voor de kop slaan! Zijn ontmaagding is nu verder weg dan ooit...
Boer Zoekt Vrouw 2023; De Citytrip!
Over bedonderde boeren(zonen) en Deutsche bedisseling
"Ik wil het liefst dat ze allebei vertrekken en ik weer gewoon aan het werk kan om de ongemakkelijkste week van mijn leven te kunnen vergeten".
Waar ik vorige week al voor vreesde is inderdaad waarheid geworden: Bernice stuurt allebei de jongens naar huis. Ype Jacob had nog wel een weekje langer willen rondhangen bij de 'Viking Virgin' maar dat zou zinloos zijn. En Johan voelde tevergeefs een kriebeltje want Bernice voelde niet terug.
We kunnen wel stellen dat het BZV avontuur voor Bernice is uitgelopen op een traumatisch drama. Als jong deerntje door haar ouders meegesleept naar het uitgestorven Zweedse platteland, werd Bernice één met de paarden en koeien maar verder volledig mensenschuw. Sociaal zijn werd voor haar een gruwel. Zij maakt korte metten met een grote baal stro en zelfs de grootste XXXL kruiwagens hanteert Bernice met het grootste gemak. Maar jongens...
Haar ouders hadden al hun kaarten op BZV gezet. Waar anderen er speciaal nieuwe bedden voor kochten, lieten de ouders van Bernice zelfs een nieuw huis bouwen voor haar, ver genoeg van hun eigen huis en royaal op kreunafstand.
Het bleek een zinloze investering. Onze maagdelijke Zweedse had geen leven met de jongens in haar even maagdelijke woning.
Nadat de twee jongens weg waren kroop Bernice zielsgelukkig op de gazonmaaier, een apparaat dat zij veel liever bereed dan dat van een man.
Gelukkig hebben we Claudia nog. Want in Frankrijk verloopt alles volgens het draaiboek. Relaxed en innemend drie mannen ontvangen: check! Hen een aangenaam verblijf bezorgen en met veel gevoel er eentje wegsturen: check! Wat ruiken aan het overgebleven tweetal, hen beiden dicht bij je houden om er vervolgens eentje met zalvende woorden heen te zenden: check!
Moeilijker is het niet!
Door Paul te kiezen maakt Claudia een lange neus naar de NVWA. Zij vond René best wel een toffe gozer, maar dat gegluur in de mestboekhouding en het langs de neus weg bekritiseren van haar magere koeien was Claudia een beetje zat.
Paul was flabbergasted. Hij was alvast heel ver weg in een weiland gaan zitten met het idee 'als ze me niet vindt mag ik misschien wel blijven'. Een zinloze actie Paultje, want Claudia kwam met een stoel aangesleept en ging gewoon naast je zitten, om je te verblijden met het goede nieuws.
Dat werd dus een city-trip voor hun beidjes. Lekker met de eend op de bonnefooi rond toeren met de gedachte van 'boem is ho' en 'plons is water'. Heel veel ingewikkelder hoeft het allemaal niet te zijn, het goede Franse leven.
Richard had vorige week zijn keuze al gemaakt. Samen met Robin mocht hij een weekend weg. Een rustig weekendje werd het allerminst want bedrijfsleider Miro belde Richard om het hondsgezeik om hem te voorzien van goedbedoelde adviezen. Miro had zelfs condooms in Richard's broekzak gestopt, samen met een soa-sneltest. Maar Richard besloot een heer te blijven. Hij is donders wijs met Robin. En Robin heeft ook geen hekel aan hem. Dat is een prima basis voor een relatie, toch?
Robin meldt dat zij hypothetische plannetjes gaat maken. Richard heeft geen flauw benul wat zij daar mee bedoelt maar hij vindt het donders mooi klinken. Hardop fantaseren ze samen over de toekomst. Robin wil na het weekend eerst terug naar Nederland, maar ze belooft spoedig terug te komen. Richard besluit geen enkel risico te lopen en zegt dat hij haar volgende week wel komt ophalen. Hm, ik hoop voor Richard dat Robin voor hem open doet en niet stiekem achter het bankstel 'leeg huisje' ligt te spelen.
Maar goed, tijdens de city-trip hebben ze donders schik gehad, aldus een glunderende Richard. En dat pakken ze hem niet meer af.
Boer Piet is al wat verder op het pad der liefde. Samen met Anke ligt ie 'zufrieden' in bed. Piet geniet er van om met de rug naar Anke te liggen. Piet is en blijft een bescheiden mens. Samen maken zij wat nummertjes en....of nee, samen lópen zij wat nummertjes, een onderdeel van een sightseeying wandeling.
Gaanderweg het weekend komt heel langzaam Anke's ware aard naar boven. Beetje bij beetje probeert zij Piet naar d'r hand te kneden. Anke zal dit wereldvreemd varkentje wel eens wassen. En waag het eens op een terras te zeggen dat deze taart lekkerder is dan die zij maakt! Jawohl frau überstormbahnführer!!! Een klein zwart snorretje zou haar niet misstaan. Piet is een denker, maar Anke denkt voor hem.
En hiermee komen we onvermijdelijk bij de laatste boer aan. Wat had Nederland het te doen met dit sympathieke boertje.
Waar bij de andere koppels volmondig werd gekozen voor een gezamelijke sponde, wilde Jasmijn een eigen kamer. Niet zomaar een eigen kamer, nee die kamer moest een paar verdiepingen hoger liggen en liefst helemaal aan de andere kant van het hotel. Nou, een lekker begin zeg.
Haico voelt er zich ongemakkelijk door. Als belegen maagd is dit alles nieuw voor hem. En afgewezen worden al voor dat er iets kan groeien is niet tof.
De volgende ochtend sjouwt Haico het ontbijt helemaal naar de kamer van Jasmijn. "Brunch betekent in het Deens Brunch" vertelt hij goedbedoelend aan Jasmijn. Nou, laat er dat 'mijn' maar af, dan hou je de 'Jas' over. En die is hard nodig want buiten regent het dat het giet. Het tekent de sfeer tussen Haico en Jasmijn; druilerig en kil.
Lekker jezelf uitleven in een klimparadijs zorgt niet voor enige ontdooiing bij Jasmijn en wanneer ze wat later in een attractiepark rondzwieren in een karretje roept dat beelden op van jaren geleden, toen boerin Henrike diep ongelukkig met haar veearts rondjes draaide in Disneyland.
Jasmijn vindt de setting niet fijn, zo vertrouwt ze de cameraman toe. Ze heeft het idee dat iedereen om haar heen denkt dat pa uit is met zijn dochter. Ja hallo! Jij besloot zelf om te schrijven op een veel oudere boer. En al die keren dat Haico je vroeg of je ondanks het leeftijdverschil er toch achter stond, zei je met je perkamenten emotieloos gezicht ja tegen hem. Maar Jasmijn voelt geen zielsconnectie met Haico.
Heel even doemt het beeld van Ellen bij hem op. Ellen, die smoorverliefd op hem was en ongetwijfeld samen met hem het bed zou hebben gedeeld. Hij kan zich wel voor de kop slaan! Zijn ontmaagding is nu verder weg dan ooit...
Verstuurd vanaf mijn authentieke Terra SN 1009209 met nostalgietalk
Re: Boer zoekt vrouw (deel 3)
best grappig
Re: Boer zoekt vrouw (deel 3)
De halvering van boeren heeft ook zijn weerslag op boer zoekt vrouw, geen 10 deelnemers meer maar nog 6 geloof ik. En allemaal nog hetero ook. Je verwacht het niet tegenwoordig
iedere dag BBBeter
Re: Boer zoekt vrouw (deel 3)
Ja, dat kan wat worden....
De rest is hopeloos eigewijs en kan beter alleen blijven
-
- Berichten: 13093
- Lid geworden op: do nov 10, 2005 13:57
- Locatie: denemarken
- Contacteer:
Re: Boer zoekt vrouw (deel 3)
Die julius heeft bij ons stage gelopen, aparte pipo
Re: Boer zoekt vrouw (deel 3)
Wellicht zegtJulius hetzelfde over zijn stageboer
die belgen zijn zo dom nog niet...
Re: Boer zoekt vrouw (deel 3)
Kijk je op zondag avond naar Onze boerderij dan word je gewoon depressief.
Geitenboerderij --> ellende met ziekte en toestanden (maar wel 2 boerderijen er bij kopen...en 6.000 geiten houden)
Akkerbouw voor de helft biologisch --> ellende met onzekere afzet (waar slaat het op dat een akkerbouwer met 90 ha volgens hem 365 dagen per jaar 12 uur per dag op het land is en zogenaamd nooit tijd heeft voor zijn gezin)
Veehouderij met zuivelwinkel --> ellende met nieuwe stal gebouwd en gevuld met 120 koeien maar op basis van peildatum 2015 maar 70 koeien mag melken. De overheid helpt alles naar de kl##te in Nederland.
Geitenboerderij --> ellende met ziekte en toestanden (maar wel 2 boerderijen er bij kopen...en 6.000 geiten houden)
Akkerbouw voor de helft biologisch --> ellende met onzekere afzet (waar slaat het op dat een akkerbouwer met 90 ha volgens hem 365 dagen per jaar 12 uur per dag op het land is en zogenaamd nooit tijd heeft voor zijn gezin)
Veehouderij met zuivelwinkel --> ellende met nieuwe stal gebouwd en gevuld met 120 koeien maar op basis van peildatum 2015 maar 70 koeien mag melken. De overheid helpt alles naar de kl##te in Nederland.
Re: Boer zoekt vrouw (deel 3)
Volgens mij heeft dit niet zoveel met de overheid te maken. De geiten kwam ziekte onder en door 2 bedrijven te kopen en daardoor de zieke en de gezonde dieren te kunnen scheiden kan hij de ziekte er weer uit krijgen. De akkerbouwer wil graag biologisch produceren, alleen is er geen markt voor. Niemand die hem dwingt. En de veehouderij met de zuivelwinkel had de ellende met de fosfaatrechten weer opgelost, maar zich daarna vergaloppeerd met de boerderijwinkel. Met een marge van enkele centen, zoals de dochter vertelde, krijg je die forse investering niet weer terug. Voor de rest ben ik het wel volledig met je eens dat de overheid de grootste vijand is van de landbouw.eric72 schreef: ↑di okt 08, 2024 09:34 Kijk je op zondag avond naar Onze boerderij dan word je gewoon depressief.
Geitenboerderij --> ellende met ziekte en toestanden (maar wel 2 boerderijen er bij kopen...en 6.000 geiten houden)
Akkerbouw voor de helft biologisch --> ellende met onzekere afzet (waar slaat het op dat een akkerbouwer met 90 ha volgens hem 365 dagen per jaar 12 uur per dag op het land is en zogenaamd nooit tijd heeft voor zijn gezin)
Veehouderij met zuivelwinkel --> ellende met nieuwe stal gebouwd en gevuld met 120 koeien maar op basis van peildatum 2015 maar 70 koeien mag melken. De overheid helpt alles naar de kl##te in Nederland.